تفنگ اسباب بازی یوزی تپانچه درپوش یا تفنگ کلاهک یک تفنگ اسباببازی است که هنگام مشتعل شدن یک کلاه کوبهای کوچک صدای بلندی شبیه شلیک گلوله و دود ایجاد میکند.
تفنگ های کلاهک در ابتدا از چدن ساخته می شدند، اما پس از جنگ جهانی دوم از آلیاژ روی ساخته می شدند و اکثر مدل های جدیدتر از پلاستیک ساخته می شدند. اسلحههای کلاهکی نام خود را از دیسکهای کوچک ترکیبات انفجاری حساس به شوک گرفتهاند.
که صدا و دود ایجاد میکنند، عملاً مشابه پرایمر نواری Maynard و کلاههای ضربهای مورد استفاده در سلاح های گرم واقعی از اواسط تا اواخر دهه 1800 اما معمولاً کوچکتر و از پلاستیک یا کاغذ ارزان قیمت ساخته شده اند.
برخی از آنها در حلقه های پلاستیکی هشت یا دوازده قرار گرفته اند. همچنین کلاهک های تکی، رول کلاهک، درپوش دیسکی و نوارهای درپوش نیز وجود دارد که در واقع نسخه های بسیار کوچکی از آتش بازی های کوبه ای هستند.
مخلوط آرمسترانگ امروزه اغلب به عنوان ماده منفجره مورد استفاده قرار می گیرد، اما قبلاً شارژ پودر ریز مخلوط ساده ای از پرکلرات پتاسیم، گوگرد و سولفید آنتیموان بود که بین دو لایه کاغذ قرار گرفته بود که به اندازه کافی در گازها نگه داشته می شد تا زمانی که کلاهک بسته می شود یک گزارش صوتی ارائه دهد. رخ داد.
اسلحه های واقعی که از کلاه استفاده می کردند برای اولین بار در دوران جنگ داخلی ظاهر شدند، زمانی که به سلاح های شلیک سریعتر نیاز بود. تفنگ اسپرینگفیلد مدل 1855 دارای پرایمر نواری مینارد بود.
یک رول کاغذ آغشته به فولمینات به عنوان چاشنی کار می کرد، اما مشخص شد که در شرایط مرطوب یا گلی غیرعملی است و ارتش اتحادیه به استفاده از کلاه ضربی مسی معمولی بازگشت.
پس از کاهش تقاضا برای کلاه، شرکتهای اسلحه گرم با اسلحههای کلاهک اسباببازی مدلسازی شده از اسلحههای کلاهکی واقعی آزمایش کردند.
اسلحههای کلاهک مخصوصاً زمانی محبوب شدند که قهرمانان سینما و تلویزیون در غرب سوار شدند و قلمروها را از شر افراد شرور خلاص کردند.
بسیاری از اسلحههای کلاهک برگرفته از بتهای پیشرو مانند روی راجرز، جین اوتری، هوپالونگ کسیدی، تکاور تنها، تونتو، دیل ایوانز، مارشال مت دیلون یا هر یک از افراد بیشماری دیگر نامگذاری شدهاند یا مورد تایید قرار گرفتهاند.