عسل صخره ای از دیرباز به دلیل فواید تغذیه ای و دارویی مورد تایید قرار گرفته است و شواهدی از برداشت آن بر روی نقاشی های سنگی با قدمت 8000 سال به تصویر کشیده شده است. این تنها محصول طبیعی مشتق شده از حشرات با ارزش های صنعتی، تغذیه ای و درمانی است.
زنبورهای سنگی آسیایی معمولا کندوهای خود را روی درختان توالانگ در شبه جزیره مالزی می سازند عسل ترکیبی از شهد و برگشت زنبور عسل است.
این حاوی حداقل 181 جزء، از جمله مقادیر کمی ویتامین C و کاروتنوئیدها است، که آن را به یکی از بهترین درمان‌های جایگزین برای بهبود زخم، درمان‌های زیبایی و عفونت‌های گلو، و همچنین حاوی مکمل‌های مغذی تبدیل می‌کند.
بسته به شهد گلی که زنبورها از آن بازدید می کنند، بیش از 300 نوع عسل در جهان وجود دارد. می تواند دودی، تند، میوه ای یا گلی و حتی به تیره زغال سنگ باشد.
زنبورهای سنگی آسیایی می توانند مقادیر زیادی عسل در مقایسه با سایر زنبورهای عسل تولید کنند. این زنبورها عمدتاً در آسیا یافت می شوند و معمولاً 17 تا 20 میلی متر طول دارند.
زمانی که کندوهای خود را روی درختان توالانگ، واقع در منطقه شمال غربی شبه جزیره مالزی می سازند، عسل توالنگ تولید می شود.
تحقیقات نشان داده است که عسل توالانگ دارای خواص ضد التهابی، ضد میکروبی و ضد سرطانی است. با این وجود، به دلیل قطع بی رویه درختان توالنگ برای توسعه، تحقیق در مورد عسل توالنگ پایدار نیست و بسیاری از محققان را وادار می کند که به سایر انواع عسل روی بیاورند.
عسل دارچین حاوی سینامالدئید است – یک ماده شیمیایی طبیعی که می تواند تولید پروژسترون (هورمون زنانه) را افزایش دهد و تولید تستوسترون را کاهش دهد. بنابراین، برای زنانی که علائم پیش از یائسگی را تجربه می کنند، مناسب است. عسل از مزارعی که درختان دارچین را پرورش می دهند جمع آوری می شود.
