فرش ماشینی مشهد اردهال بافته شده احتمالاً از کفپوش‌های قبلی، ساخته شده از نمد، یا تکنیکی به نام «مسطح بافی» ایجاد شده‌اند.[4] قالیچه های تخت بافته شده با در هم تنیدن محکم رشته های تار و پود بافت برای ایجاد سطحی صاف و بدون پرز ساخته می شوند.
تکنیک بافت فرش بیشتر به تکنیکی به نام حلقه‌بافی تبدیل شد. حلقه‌بافی با کشیدن رشته‌های پود روی میله سنج و ایجاد حلقه‌های نخ رو به روی بافنده انجام می‌شود. سپس میله یا برداشته می‌شود و حلقه‌ها بسته می‌شوند یا حلقه‌ها روی میله محافظ بریده می‌شوند و در نتیجه فرشی بسیار شبیه به یک فرش پرز واقعی است.
قالیچه های پرز دستبافت با گره زدن رشته های نخ به صورت جداگانه در تارها تولید می شوند و پس از هر گره، نخ را برش می دهند.
کاشف فرش پازیریک، سرگئی رودنکو، آن را محصول هخامنشیان معاصر فرض کرد این که آیا در منطقه ای که در آن یافت شده تولید شده است یا محصول ساخت هخامنشیان است، همچنان موضوع بحث است.
بافت ظریف و طراحی تصویری استادانه آن اشاره ای به وضعیت پیشرفته هنر قالی بافی در زمان تولید دارد مدارک مستندی از استفاده از فرش توسط یونانیان باستان وجود دارد.
گلیم های مسطح بافته شده حداقل به قرن چهارم یا پنجم پس از میلاد در تورفان، استان هوتان، ترکستان شرقی، چین، منطقه ای که امروزه نیز فرش تولید می کند، یافت شد.
قطعات قالی نیز در ناحیه لوپ نور یافت شد و به صورت گره های متقارن با 5 تا 7 پود در هم تنیده پس از هر ردیف گره با طرح راه راه و رنگ های متنوع بافته می شود. آنها اکنون در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن هستند قطعات دیگری که به صورت گره های متقارن و نیز نامتقارن بافته شده اند در دورا-اوروپوس در سوریه، و از غارهای عطار در عراق، [14] مربوط به قرن های اول پس از میلاد یافت شده است.
این یافته‌های نادر نشان می‌دهد که تمام مهارت‌ها و تکنیک‌های رنگرزی و قالی‌بافی پیش از قرن اول پس از میلاد در غرب آسیا شناخته شده بود.
